Henryka Brodatego na Śląsku, następnie upowszechnione na terenie całego kraju lokacje wsi i miast na prawie niemieckim. Prawo to bowiem dawało możliwość lepszej organizacji społeczności wiejskiej i miejskiej, niż obowiązujące dotąd i mocno zróżnicowane zasady rodzime.<br><br>Wieś "lokowaną" zakładał zasadźca, czyli przedsiębiorca, na podstawie umowy z właścicielem ziemi. Mierzył powierzchnię gruntu, dzieląc go na równe części - łany (ok. 16 ha), z których po jednym przydzielał osadnikom. Sam otrzymywał do zagospodarowania kilka łanów oraz prawo prowadzenia karczmy i młyna. W powstałej już wsi obejmował funkcję sołtysa, stał więc na czele ławy wiejskiej, czyli samorządu i zarazem sądu wiejskiego. Z tego tytułu przypadały