chorych nie przekracza 1%. Zjawisko to ilustrują wyraźnie badania przeprowadzone w Polsce. Fejkiel stwierdził gruźlicę płuc u 35% badanych pośmiertnie chorych na cukrzycę zmarłych na terenie Krakowa w latach 1901-1955, przy czym była ona bezpośrednią przyczyną zgonu u 12,7% spośród nich, natomiast w Łodzi w latach 1965-1969 gruźlica płuc stanowiła już tylko 3,4% przyczyn zgonów chorych na cukrzycę, zaś w badaniach prospektywnych przeprowadzonych w Warszawie w latach 1974-1989 odsetek ten zmniejszył się do 0,5%, był jednak 2-krotnie większy od odsetka umieralności z powodu gruźlicy wśród mieszkańców Warszawy (p. tab. 11).<br>Chociaż więc umieralność z