Swe na dwu stronicach skoncentrowane twierdzenie Abel kończył uwagą: "Przytoczę później liczne zastosowania tego twierdzenia, które rzucą światło na naturę funkcyj, których dotyczy".<br>Opublikowanie tego twierdzenia było tą chwilą wielkiej radości z dokonanych odkryć, która jest tylko udziałem genjuszów. Ale też było już jedną z nielicznych chwil jego życia. Postępująca gruźlica płuc w szybkim tempie niweczyła jego życie. 8 kwietnia donosi mu Crelle z Berlina o decyzji powołania go na katedrę matematyki; niestety już dwa dni przedtem zamknął on oczy na wieki, - zaledwie po 26 1/2 latach życia.<br>Śmierć Abela niewielkie wywarła wrażenie w jego ojczyźnie, jednak olbrzymie za granicą