Dziękuję - powiedziałem. Glina, który zrozumiał, że go wyręczam! Niesamowite!<br>- Jeszcze jedno. Jak można pana złapać? - zapytał.<br>- Mam telefon komórkowy.<br>Wyjąłem z portfela wizytówkę z telefonami banku i napisałem na niej numer swojego telefonu komórkowego. Wyszedłem z pokoju komendanta z poczuciem, że słowa "może pan na mnie liczyć" nie były tylko grzecznościową formułką i gdybym rzeczywiście potrzebował pomocy, na Grabińskim się nie zawiodę. To nie było mało.<br>W dyżurce siedział ten sam sierżant co wczoraj. Pomyślałem, że następnym razem powinienem spotkać się z komendantem na wszelki wypadek na gruncie neutralnym. Im mniej ludzi zna moją twarz, tym lepiej.<br>&lt;page nr=70&gt;8<br>Było wpół do