Ta powszechność &lt;orig&gt;pudźy&lt;/&gt; jest urzekająca. Proste podziękowanie za wszystko, za świat, za życie. "Ja sam mam więcej od nich, ale nie jestem wdzięczny. Gdzie ta radość życia we mnie. Ni chuja jej nie ma". Dawno temu ją zagubił. Częściowo odzyskał w ośrodku w Głoskowie. Co chwilę jednak szukał, znajdował i gubił ją na nowo.<br><br>6 grudnia. Nadal nie wiedział, jak ugryźć Indie. Od której strony zacząć je konsumować, jak do tego wszystkiego podejść. Na razie rozglądał się dookoła. I usiłował dostosować. Na dobry początek zaczęli żyć wschodnim tempem. Powolutku, nie śpiesząc się, "przecież mamy trzy i pół miesiąca", przekonywał sam siebie