którym autor przykładami ze starożytności oraz autorytetem Cycerona i Kwintyliana dowodzi doskonałości łaciny. Oczywiście łaciny antycznej, klasycznej, przeciwstawionej łacinie wieków średnich, pogardliwie zwanej przez humanistów kuchenną.<br>Niebawem elita kulturalna Europy opanuje trudne arkana klasycznej stylistyki i retoryki. Nie mógł jednak Valla wiedzieć, że w jego programie, wedle którego opinia i gust starożytnych miały być prawem, kryła się zapowiedź schyłku i skostnienia. Na razie jednak kult słowa był odważną i na swój sposób rewolucyjną próbą wydarcia człowieka spod władzy teologii. Tak właśnie, bo język - pisał Valla - jest elementarnym przejawem ludzkiej samodzielności, aktywności i twórczości. W języku, w znaczeniu słów ludzkość przechowuje pamięć