muzycznych niedociągnięć i tekstowych ciągot w stronę rymów częstochowskich ich nowej płyty "&lt;name type="tit"&gt;Marchef w butonierce&lt;/&gt;" słucha się całkiem przyjemnie. Tajemnica tej muzyki polega na prostocie i inteligentnym wykorzystywaniu naprawdę niedużych możliwości instrumentalnych. I choć do światowej czołówki nigdy należeć nie będą, są antidotum na kolejne krajowe popowe odkrycia roku. Trzecia gwiazdka za piosenkę "&lt;name type="tit"&gt;Tom Petty spotyka Debbie Harry&lt;/&gt;". &lt;au&gt;(RZ)&lt;/&gt;<br>&lt;name type="org"&gt;sp records&lt;/&gt;&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;div type="art" sub="music" sex="f"&gt;&lt;tit&gt;CYMESIK DLA MELOMANA&lt;/&gt;<br>&lt;tit1&gt;ARVO PÄRT BEZ BACHA&lt;/&gt;<br>&lt;intro&gt;Muzyka istnieje w czasie. Rozwija się przez następujące po sobie dźwięki i pauzy. Nie można usłyszeć naraz całego utworu. Tym bardziej zaskakuje zastosowana w niej technika kolażu. Takie niespodzianki sprawiał słuchaczom &lt;name type="person"&gt;Arvo Pärt