o charakterze panegirycznym, elegie i epigramaty. W 1570 r. wydał Divi Stanislai Costuli Poloni vita (Życie świętego Stanisława Kostki). Zwróćmy uwagę: święty Stanisław to Divus Stanislaus, a nie Sanctus, jak by się powiedziało w łacinie kościelnej. Divus (boski, niebiański) było bardziej antyczne. Tak zresztą będzie pisało wielu katolicko-humanistycznych autorów - hagiografów.<br>Vigilantius uprawiał twórczość panegiryczną wielostronną. Lepiej powiedzieć: wieloadresową. Trudno zliczyć, ilu patronom czy przyjaciołom składał ten wierszopis poetyckie ukłony. Potencjalnych mecenasów było w Polsce za dużo, mecenasów rzeczywistych za mało. A Vigilantius szukał właśnie poparcia dla dość szalonego przedsięwzięcia: chciał był bowiem transkrybować Biblię w klasyczne metra. Z tej zamierzonej