powstania tego sposobu wydzielania było, rzecz jasna, uprzednie okrycie muszli przez miękkie tkanki. Muszla musiała więc utracić funkcje ochronne w wyjściowej dla belemnitów grupie baktritów.<br>Najstarsze belemnity o aragonitowych rostrach (Aulacoceras) znane są od końca wczesnego karbonu (namur). Wiemy, że miały dziesięć ramion jednakowej długości, uzbrojonych nie przyssawkami, lecz chitynowymi hakami, które bywają znajdowane &lt;page nr=225&gt; osobno, jako tzw. onychity (ryc. 9.10). Szczęki miały pokrój papuziego dzioba, taki jak u kopalnych i dzisiejszych kalmarów. U okrytych miękką tkanką zwierząt ich funkcja jako wieczka muszli pozbawiona byłaby oczywiście sensu. Muszla pełni odtąd funkcje czysto mechaniczne, jako miejsce przyczepu mięśni retraktorów i rozpórka przeciwdziałająca