Dolinie Będkowskiej w 1932 roku stanowiło przełom we wspinaczce skałkowej. W późniejszych latach dokonali wielu pierwszych wejść, przeważnie w skali bardzo trudnej i nadzwyczaj trudnej, ale najtrudniejsze ściany, pionowe i przewieszone były jeszcze nietknięte. Żeby je pokonać, trzeba było zastosować nową technikę, którą stosowano już w Alpach &lt;orig&gt;"seilzug"&lt;/&gt;, czyli technikę hakową &lt;orig&gt;podciągową&lt;/&gt;. Studiowali alpinistyczną literaturę, przeglądali fotografie, gdyż sami musieli się nauczyć tej techniki. Brak też było sprzętu. Adam Górka podjął się produkcji haków na potrzeby wspinaczkowe grupy. Później można było rozpocząć praktyczne szkolenie w skałkach.<br>Partnerem Łapińskiego był przeważnie Paszucha. Trenując systematycznie w Skałkach Podkrakowskich, przygotowywali się do podboju pionowych