manewruje z innym składem na postój.<br>Ruszamy o 22:59. Jestem trochę zmęczony całodzienną wyprawą a w dodatku kurne, nie można zgasić światła bo jakaś łazęga czyta Harlequiny i nic nie widać za oknem, bo jasno w przedziale. Zgrzytam zębami, aż idzie echo po wagonie, ale cóż... Obok w przedziale hałasują dziadki - naziści, bo widocznie i tacy wczasowali się w Polanicy. Wcześniej pewnie w Wehrmachcie albo i gdzie indziej. Zmieniamy się z Beatką i kimamy na zmianę. W końcu umęczony zasnąłem i obudziłem się przed Poznaniem. Okazało się że w Poznaniu tłoczyca wysiada i zrobiło się fajnie i luźniutko. Dziadki i