prehistorycznych. Reinfuss przytacza spis rzeczy kupca Kaspra Helwika, sporządzony w Krakowie w 1634 r., wśród których znajdowały się drewniane szabelki dla dzieci, koniki, rajtarzy na koniach, aniołki, chłopcy z dudami, maleńkie kolebki, ptaszki, piszczałki malowane, &lt;q&gt;"[...] słowem prawie wszystko, co dziś jeszcze zobaczyć można na targu w małym mieście u przekupnia handlującego dziecinnymi zabawkami"&lt;/&gt; (1960, s. 112). <br>Zabawki sprzedawane licznie na targowiskach, jarmarkach, odpustach produkowano we wsiach, których mieszkańcy zajmowali się zarobkowo wyrobem drewnianych, malowanych taczek, koników, sanek, motyli ruszających skrzydłami. Mężczyźni wycinali formy, a kobiety malowały je farbami, zwłaszcza czerwienią, akcentując białymi bądź czarnymi liniami uprząż, siodło, rysując ornament cyrklowy na