bowiem przypuścić, by w historii życia powstały istoty, którym przyjemność - będącą biologicznie niczym innym niż nagrodą doboru naturalnego za sprawne wypełnienie istotnych funkcji życiowych - sprawiałoby działanie sprzeczne z tymi funkcjami. Tak rozumując (i trudno temu rozumowaniu odmówić logiki) doszedł <name type="person">Wallace</> do wniosku, że powszechna harmonia w przyrodzie oznaczać też musi harmonię "stosunków międzyzwierzęcych", a więc i chętne wypełnianie roli przypisanej każdemu organizmowi w "ekonomii Natury". Natura nie może być okrutna dla swych tworów, tak jak zegar nie może być okrutny dla swych trybów. Przerażenie uciekającej przed lwem antylopy i ból zadawany przez rozszarpującego jej ciało drapieżnika - to muszą być pozory, boć