odrębne <br>cechy wyróżniające. Kategoria ta nie oznacza więc powrotu do sytuacji <br>wyjściowej jeszcze sprzed pierwszej kategorii, kiedy uczeń tkwi w złudzeniu, <br>iż jego 'ja' jest czymś odrębnym od świata przedmiotów poznania. W swojej <br>ostatniej kategorii Linji porównuje ten stan do wstępowania na tron władcy <br>wśród radosnych śpiewów wieśniaków, czyli do harmonii panującej we <br>wszechświecie, co niewątpliwie nasuwa skojarzenia z taoistycznym ideałem <br>doskonałego władcy, który działa zgodnie z 'drogą'. Przykładem czwartej <br>kategorii jest następująca rozmowa Linji i jego ucznia Puhua (jap. Fuke, IX). <br>Linji zapytał Puhua: &lt;q&gt;"Włos wchłania nawet ogromny ocean. W ziarnku maku <br>zawiera się góra Sumeru (chiń. Xumishan; jap. Shumisen