złodziejskie": "Zapewne nigdy nie uda się policzyć, ile pieniędzy straciły różne przedsiębiorstwa państwowe, których szefowie zawierali z zaprzyjaźnionymi nomenklaturowymi spółkami umowy przynoszące przedsiębiorstwom straty, a spółkom krociowe zyski.[...]. Szwindle były oczywiste, ale prawo okazywało się wobec nich bezradne [...]. Postulat wywłaszczenia złodziejskiej nomenklatury, który nie miał szans realizacji, stał się ważnym hasłem prezydenckiej kampanii wyborczej".<br>Należy zauważyć, że polskie spółki nomenklaturowe nie były niczym szczególnym na tle przemian własnościowych w Europie Środkowo-Wschodniej. Identyczne zjawiska zachodziły we wszystkich gospodarkach schyłkowego socjalizmu: "w krajach takich jak Węgry, Polska i Rosja bogacenie się członków aparatu partyjnego stało się półoficjalnym elementem polityki reform, która miała