ziemi? Oczywiście Gwieździk. Dopiero po usilnych namowach udało się go skłonić do kapitulacji. Akt własności podpisywał niechętnie, przerywał po każdej literze, jakby pragnąc zaznaczyć, że dopiero od Surmówny nauczył się liter. To była oczywista ostentacja, bo przecież był od dawna piśmienny. Co do niej zaś, bez oporu wzięła przyznane dwa hektary. Sprzedała Mielczarkowi żółknący na pniu owies i za uzyskaną sumę kupiła w Łodzi szkolną, gładką tablicę i globus, dla siebie zaś i matki materiał na letnie suknie, ubrała też Irenkę, kupiła sandały. Mielczarek nie spodziewał się, że z dnia na dzień stanie się właścicielem aż czterech hektarów dobrego gruntu. Puszył