tym bardziej - jego ludzie.<br><br>&lt;tit&gt;Dzięki niech będą&lt;/&gt;<br><br>Po wielu dniach, które poświęciłem studiowaniu oraz fotografowaniu encyklopedii i po kilku wizytach na froncie oraz w obozach jenieckich, postanowiłem opuścić Afganistan. Konflikt między zwalczającymi się mudżahedinami znów się zaostrzył. A mnie się zaostrzyła grypa żołądkowa. Masud umieścił mnie w odlatującym do Tadżykistanu helikopterze. Wcale się nie zdziwiłem, kiedy zaczęły nas ostrzeliwać MiG-i Talibów. Po dramatycznym locie przez Hindukusz, przypominającym jazdę kolejką wysokogórską bez trzymanki, w końcu zostawiliśmy za sobą jałowe góry oddzielające Afganistan od Tadżykistanu. Przez brudne, popękane, owalne okienka zobaczyłem pas startowy. Gdy mój helikopter wylądował na podziurawionym asfalcie, mogłem się