święte drzewa, w których zamieszkiwały bóstwa. Faktem jest jednak, że kościoły, w tym najpiękniejsze, jak podhalańskie w Dębnie, Grywałdzie, Harklowej, Orawce, nie ujawniają zależności od panującego wówczas stylu gotyckiego. <br>Kościoły, które tak silnie wpisały się w nasz pejzaż, to jednonawowe, drewniane budowle, przypominające niekiedy architekturę obronną, z izbicowymi wieżami, zakończonymi hełmami (Dębno, Libusza), niekiedy z podcieniami biegnącymi dokoła budynku. Gontowanie wieży sięgało ziemi, tworząc, jak to ma miejsce w Orawce niezwykłej urody kompozycję rytmiczną drewnianych łusek. Nie wiem, czy można te wieżyce nazwać, jak to uczynił Roman Reinfuss, "ludowymi", choć podobnie jak malowidła tematyczne na ścianach tego kościoła odbiegają od <br>&lt;page nr=86&gt;<br> norm