chłopaków dęło w wielkie miechy, podsycając ognisko w ogromnym kominie. W płomieniach purpurowych i złotych tego ognia sam we własnej osobie imć pan Melchior Ostroga, świetny mistrz sławetnego płatnerskiego cechu, trzymał w cęgach potężnych sztabę żelazną, aby ją za chwilę na miecz na kowadle <orig>przekować</>.<br>Miecz ten, wraz z pancerzem, hełmem, z naramiennikami i nagolennikami, stanowił właśnie całkowity rynsztunek bojowy, po który pan kasztelan miał dziś-jutro przyjechać.<br>A cudnaż to była ozbroica! z najprzedniejszej stali, wypolerowanej jak zwierciadło, pokryta nabijaniami ze szczerego srebra, z wizerunkiem Matki Boskiej Częstochowskiej, prześlicznie w złocie wyimaginowanym, i z krzyżem husarskim na kołnierzu.<br>Miało to