wywodzą, i sposoby osiągania pozycji społecznej. Sugerowałoby to, przynajmniej w wypadku nowej elity ekonomicznej, reprodukcyjny model zmiany elit. Jednocześnie odrębność nowej elity politycznej i obu elit kulturalnych - w kategoriach pochodzenia społecznego, wykształcenia, przynależności partyjnej - sugeruje cyrkulacyjny model zmiany elit. Nie wolno jednak zapominać, że niektóre z naszych elitystycznych prób są heterogeniczne. Na przykład stara elita polityczna składa się z partyjnych aparatczyków, posłów, wysokich urzędników państwowych. Do nowej elity ekonomicznej obok przedstawicieli klasy menedżerskiej sektora państwowego zaliczono nowych menedżerów z prywatnych przedsiębiorstw. Ta heterogeniczność może się okazać kluczem do zrozumienia logiki procesu transformacji elit przełomu lat osiemdziesiątych i dziewięćdziesiątych. <br><br>&lt;tit&gt;Wymiana czy reprodukcja