np. Ziemi Lubelskiej, okolic Warszawy, środkowej Polski (m.in. Kujawy okolice Kalisza, Konina, Łęczycy, Sieradza) i Wyżyny Kielecko-Sandomierskiej (wg R. Mochnackiego).<br> Odtworzone w omawianych pracach zasięgi lasów, bagien, a niekiedy i innych użytków, przeważnie dla okresu od XVI do XVIII w., choć oparte na dokumentach historycznych, mają jednak wartość hipotetyczną. Dopiero dla okresu od pierwszej połowy XIX w. istnieją możliwości wykorzystania do badań wiarygodnych materiałów kartograficznych, porównywalnych (choć nie bez zastrzeżeń) ze współczesnymi mapami topograficznymi. Na wcześniejszej mapach (przed XIX w.) granica lasów były zaznaczone z pełną dowolnością, często w sposób wyłącznie "ornamentacyjny", toteż materiały te nie mają prawie żadnej