stratę" (et in truste, qua defecerit, sicut dictum est, causa remaneat, ita ut continuo capitalem ei, qui perdiderat, reformare festinet). W rozdziale 9 zaś czytamy, że poszkodowany ma niechybnie otrzymać równowartość poniesionej straty od tej centeny, która zgubiła ślad złoczyńcy (capitale tamen, qui perdiderat, a centena illa accipia absque dubio, hoc est de secunda vel tertia). Nie ulega wątpliwości, że redaktor Paktu posłużył się zamiennie wyrazami centena i trustis (drużyna), uznając je w tym wypadku za równoznaczne.<br>Claudius von Schwerin potraktował tę jasną wskazówkę źródła z niedowierzaniem i skłonny był dopatrywać się pod terminem trustis raczej zespołu uczestników obławy niż ogółu