celów żywieniowych najbardziej pożądane są odmiany o jak najniższej zawartości kwasów: erukowego i eikozenowego. Są one bowiem przyczyną zahamowania wzrostu zwierząt, gorszego przyswajania przez nie pokarmu, zwłóknienia i uszkodzenia mięśnia sercowego, nerek i innych organów &lt;gap&gt; Zawartość kwasów tłuszczowych w oleju rzepakowym uległa dużym zmianom w wyniku uzyskania na drodze genetyczno-hodowlanej form rzepaku pojedynczo ulepszonego.<br>&lt;page nr=10&gt; W Polsce pierwsze prace nad wyhodowaniem odmian rzepaku niskoerukowego podjęto w Instytucie Hodowli i Aklimatyzacji Roślin w 1961 roku. Do 1965 roku wyprowadzono ród K-712 &lt;gap&gt;, który był rzepakiem ozimym o obniżonej do 10% zawartości kwasu erukowego. Ciągłe prace hodowlane nad rzepakiem doprowadziły w 1976 roku