tu jednak trzeba zachować proporcje, bo nawet najgorszy okres bezlitosnego kapitalizmu nie ma na sumieniu tylu zbrodni co socjalizm. Jak słusznie pisali papieże: lekarstwo okazało się gorsze od samej choroby. Jeżeli - zgodnie z naszą personalistyczną zasadą postępowania - do ideologicznego kapitalizmu przyłożymy homometr, to okaże się, że kreowany przezeń człowiek to homo oeconomicus - człowiek redukowany do poziomu producenta i konsumenta. Człowiek w takim systemie wart jest zatem tyle, ile wynosi jego rynkowa wartość, a - zgódźmy się - jest to nieludzkie, degradujące osobę. Nowatorskie w nauczaniu Kościoła jest ukazanie przez Jana Pawła II, że jeśli dobrze zinterpretujemy trzy filary kapitalizmu: własność prywatną, wolną wymianę oraz