percypowanego przedmiotu, lecz czynią go tym bardziej nasyconym<br>wartościami składającymi się na całościowy proces przeżycia<br>estetycznego przyrody.<br> Homomorfizm struktur a także homologia, czyli zgodność, zasadniczego<br>planu budowy w wielu różnorodnych pod licznymi względami przedmiotach i<br>zjawiskach przyrody oznaczają przynależność ich do jednego szerszego<br>systemu. W obrębie estetyki zapytujemy, czy istnieje homologia <br>uniwersalna wszelkiego rodzaju przedmiotów i zjawisk<br>przyrody. Inaczej, łagodniej: czy struktura jest tym, w czym tkwi<br>wszelkie piękno przyrody, ponieważ potrafimy zjawiska proestetyczne<br>strukturować jako piękne? Nie wdając się w spory teorii systemów czy<br>strukturalistów, możemy stwierdzić, iż z jednej strony umysł ludzki<br>posiada właśnie zdolność strukturowania według własnego, świadomego