za obrazę 36 Pułku Piechoty, a za usiłowanie zabójstwa dwóch oficerów - na 2 lata więzienia; łącznie wymierzono mu karę 2 lat z zaliczeniem aresztu zapobiegawczego.<br>Niemal po roku od zajścia Sąd Apelacyjny zmniejszył mu karę do roku więzienia, zaliczając areszt prewencyjny. W czternastostronicowym uzasadnieniu sąd wytknął wprawdzie oficerom nieznajomość kodeksu honorowego, ale przyjął, że Wójcik &lt;q&gt;"uroił sobie napad i znalazł się w stanie urojonej obrony koniecznej. [...] Subiektywne wrażenie napaści, nie odpowiadające obiektywnemu stanowi rzeczy - czytamy - może służyć za dowód błędu i jako błąd może wpływać we właściwych granicach na karalność, nie może jednak usprawiedliwiać obrony koniecznej"&lt;/&gt;.<br>Na początku listopada 1930 roku