schodkach. Tadeusz odtrącił jego rękę. <br>- Młody człowieku - powiedział wznosząc palec ku górze. - Dżentelmen może nawet się upić, ale nigdy nie będzie się zataczał!<br>Wziął płaszcz na rękę i zszedł po schodkach, za nim podążył jego przyjaciel. Szli obok siebie ulicą, równo, jak po sznurku. Radca zamierzał spędzić tę noc w hotelu, aby Kotowicza nie krepować, ale ten nie chciał o tym słyszeć. Zaoferował mu pokój gościnny w swoim służbowym mieszkaniu. Mieszkał bardzo wygodnie, mając do dyspozycji całe piętro położonej w ogrodzie willi. Właścicielka willi była wdową i zajmowała parter. <br>Los zetknął go z Edmundem w kampanii dwudziestego roku, byli wtedy młodymi