zagroziły tym razem apanaże, a więc posiadłości znajdujące się w rękach przedstawicieli bocznych linii panującej dynastii. Dzięki istniejącemu w kraju chaosowi nabrały one charakteru terytoriów na poły suwerennych.<br>Wśród nich wysuwało się na czoło księstwo Burgundii. Przyczyną jego rozrostu stał się zainicjowany przez Karola V ożenek Filipa Śmiałego z dziedziczką hrabstwa Flandrii. Nie wzmocnił on jednak, jak sobie król tego życzył, wpływów francuskich na północy, lecz wciągnął książąt burgundzkich w orbitę tradycyjnej polityki flandryjskiej i zbliżył ich w ten sposób do Anglii. Dzięki zręcznej taktyce dynastycznej udało się im następnie rozszerzyć swoje posiadłości północne na Brabancję, uzyskać zwierzchnictwo nad Holandią i