Europy na przestrzeni długiego życia, tylko wśród katolików możemy liczyć na prawdziwe sympatie i prawdziwe zrozumienie. A Hiszpania jest<br><br>&lt;page nr=105&gt; krajem katolickim, i z tego tytułu między Hiszpanią a Polską nota bene dwoma ostatnimi twierdzami Kontr-Reformacji - będzie zawsze istniała pewna więź sympatii, silniejsza od tej, którą dzisiaj propagują zwolennicy nacjonalistycznej hucpy i kultu jednostki.<br>Wreszcie - i to może jest najważniejsze - odniosłem w Hiszpanii wrażenie, że w głębi hiszpańskiej świadomości narodowej nastąpiła zasadnicza rewaluacja celów hiszpańskich na świecie, innymi słowy ich stosunku do polityki zagranicznej. Widmo dawnego imperium "nad którym nie zachodziło słońce" straszyło w Madrycie; biedny, ubogi, słaby kraj próbował odgrywać