z wysokiego czoła i wyszedł.<br>Sunął po korytarzu w swych białych sandałach bezszelestnie jak widmo, patrzył wprost przed siebie nieruchomym, bezdusznym spojrzeniem. Drzwi, które zamknęły się za nim, zamknęły w prywatnym mieszkaniu Tamtena życie prywatne obu lekarzy.<br>Spokojny, chłodny, bez najlżejszego szmeru prześliznął się do sali operacyjnej. W pierwszej sali huczał sterylizator, palił się elektryczny piec, było bardzo gorąco i duszno jak w oranżerii.<br>W pierwszej sali stały wzdłuż ścian trzy duże szklane szafy z narzędziami, z prawej strony była muszla, nad którą połyskiwał niklem kran o długiej, wystającej rączce. W drugiej sali o szklanym suficie, przez który widać było czarne