nie miało nic wspólnego. ani ze sztuką, ani z historią, a tym bardziej z polityką. Polegało tylko na patrzeniu i widzeniu proporcji, wysokości i odległości.<br><br>&lt;au&gt;Kornel FILIPOWICZ&lt;/&gt;&lt;/&gt;<br><br>&lt;page nr=45&gt;<br><br>&lt;div type="art"&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Archiwum polityczne&lt;/&gt;<br><br>&lt;tit&gt;Agonia komunizmu&lt;/&gt;<br><br>Fenomen komunizmu ma cechy dziejowego dramatu. Zrodzony z niecierpliwego idealizmu, który odrzucał niesprawiedliwość dawnego ładu, komunizm pragnął lepszego, bardziej humanitarnego społeczeństwa - lecz zrodził masowy ucisk. Był odbiciem optymistycznej wiary w potęgę rozumu władną zbudować społeczeństwo doskonałe. Mobilizował uczucia najpotężniejsze: umiłowanie ludzkości i nienawiść wobec ucisku w imię moralnie uzasadnionej inżynierii społecznej. Podbił niektóre najznakomitsze umysły i niektóre najbardziej ideowe serca - a przecież spowodował niektóre z najgorszych zbrodni tego, czy jakiegokolwiek