ich niedostępność i liczne niebezpieczeństwa, wymagają wysiłków zespołowych. Do lepszego ich poznania niezbędna stała się współpraca pomiędzy badaczami z różnych ośrodków i krajów. Pierwszą międzynarodową organizacją glacjologiczną stała się, powołana na VI Międzynarodowym Kongresie Geologicznym w 1894 r., Międzynarodowa Komisja Lodowców (Commission Internationale des Glaciers). Jej pierwszym prezydentem został szwajcarski hydrolog F.A. Forel. Komisja ta istniała formalnie do 1927 r., ale faktycznie jej działalność ustała tuż przed I wojną światową. Publikowała ona sprawozdania w „Archives des Sciences Physiques et Naturelles” (Genewa), a później w osobnym wydawnictwie „Zeitschrift für Gletscherkunde” (Innsbruck); łącznie do 1913 r. wydano 19