rękę, jak owoc ukradziony z własnego ogrodu, który dzierżawi mój wróg. Czuję do ciebie pociąg morganatyczny tak silny jak amerykańskie tornado. Jestem pełen pożądań mezaliansu, przerobionego przez zręcznego autora na autopamflet, którym chłoszczę swój własny bezsilny los.<br> LADY<br>Przecież to nie ma żadnego sensu, to wszystko, co mówisz.<br> KORBOWSKI<br>Wiem i dlatego mówię to. Czytam dniami i nocami i we łbie mi się przewraca.<br>&lt;page nr=109&gt;<br> Wyciąga nogi przechylając głowę za fotel<br> LADY<br>Siedź porządnie.<br> KORBOWSKI<br>Nie mam siły. Jestem jak koszula w objęciach wyżymaczki. Boję się czasu, który ucieka koło mnie jak wiatr pampasów koło pędzących antylop. Męczę się.<br> TADZIO<br> poważnie<br>To pan