zaśmiała się rozbawiona - nie powinieneś im sprawić zawodu. Co ci szkodzi? I kucharz tak na ciebie liczył, jest strapiony jak dyrektor teatru przed premierą. Nie złość się, nie zważaj na nich - podniosła kieliszek, czerwony płomyk przesunął się po obrusie. - Twoje zdrowie. Pamiętajmy, że jesteśmy w Indiach.<br>- Jesteśmy w Indiach. Musimy ich dziwić i drażnić.<br>- Czy wy mówicie po angielsku? - zwróciła się do postaci w bieli.<br>- Nie, pani - odpowiedział kucharz - to ciemni chłopi, a ta mała jest narzeczoną mojego najmłodszego syna. Sab go widział.<br>- Ileż ma twój syn? Osiem lat?<br>- Dziesięć, a ona piętnaście. Już dojrzała. Będzie się nim opiekować, zapracuje na niego