od jakiego Boga ten ksiądz". Henryk wybrał - Ojca przeciw Pijakom - ale nie wie dlaczego i w imię czego. Śni sen "naiwny" (Dr 132), ale przyjemny. Raduje go - na krótko! - weselny marsz, bo "pochód ten do dawnej wiedzie mnie dziewczynki" (Dr 133). Rozpoznał więc cel swoich pragnień. Musi teraz dokładniej zgłębić ich naturę.<br><br>III<br><br>W komentarzu do argentyńskiego wydania Ślubu Gombrowicz mówił o dwu podstawowych tematach sztuki, tematach, których obecność zwiastują słowa "świnia" oraz "Henryk! o, Henryk". Istotnie: w Ślubie, jak w symfonii, nieustannie walczą, przeplatają się i przekształcają temat degradacji (seksualnego rozpętania i upodlenia, orgii, agresji, pijaństwa, "dutknięcia" przez groźny i grubiański