stojącej tuż przy łożu-tronie skrzyni. Wyjmował z niej pakunki banknotów, odliczał odpowiednią sumę i na skinienie emira wręczał przybyłym.<br>Kiedy służba przynosiła władcy posiłek, sekretarz jako pierwszy próbował każdego z dań, by sprawdzić, czy w ryżu, kawałkach baraniny lub jogurcie któryś z wrogów - a odkąd ogłosił się emirem, Omarowi ich nie brakowało - nie ukrył zabójczej trucizny.<br>Wydawać by się mogło, że posada sekretarza emira była zajęciem raczej upokarzającym niż godnym szacunku. Nic bardziej mylącego! Najważniejszy sekretarz był na dworze kluczową postacią. To on decydował o kalendarzu audiencji, on szeptał emirowi do ucha, on przynosił plotki krążące po emiracie. Mułła Abdul Wakil