automatycznego oraz kontrolowanego przetwarzania informacji. Termin, cecha, definiowane są jako określona wartość w danym wymiarze. Poszczególne wymiary analizowane są przez funkcjonalnie niezależne podsystemy percepcyjne. Twórcy teorii, Treisman i Gelade, postulują automatyczną i równoległą rejestrację cech znajdujących się w polu widzenia. W odróżnieniu od cech, przedmioty stanowiące relacyjne związki cech są identyfikowane przez serię procesów wymagających angażowania uwagi. Konsekwencją funkcjonowania procesu uwagi jest integracja cech przedmiotu w akcie percepcji. Integracja ta opiera się na tych cechach, które znajdują się w centrum uwagi. Identyfikacja celu percepcji oparta jest na równoczesnym przeglądzie cech o charakterze automatycznym. W sytuacjach gdy percepcja nie ma charakteru zachowania