zniweczyła niemal całkowicie ówczesny impet, ale Michał natychmiast zrozumiał, że może i teraz uda się przeforsować kilka niezbędnych inwestycji. Zgodził się zostać pod warunkiem, że powierzą mu koordynację prac przygotowawczych do Mistrzostw. Województwo się zgodziło, a zaraz potem odbyła się konferencja miejska, gdzie sprawa FIS-u przytłumiła całkowicie przymusowe referaty ideologiczne, z których wynikało niezbicie, że idee października odeszły już niemal całkiem do lamusa. Teraz liczono pieniądze, kubatury, liczbę potencjalnych gości. Michał został ponownie sekretarzem organizacyjnym, z zadaniem koordynowania przygotowań do FIS-u. Kilka tygodni później na jego biurku zadzwonił telefon. Organizacyjny sekretarz z województwa zawiadamiał go, że chce się z