i sięgnąwszy ręką w jego paszczę, bezzębną na letni sezon, sprawnym ruchem wydobył pióro-katastrofę i ukrył je w kieszeni. Poklepał po ramieniu zrozpaczonego kolegę, odwracającego twarz, i rzekł cicho:<br>- Bądź zdrów! I zapomnij o tym.<br>- Adasiu! - szepnął Burski. - Uratowałeś mnie... Jesteś najlepszym kolegą.<br>- I najlepszy kolega ma czasem kolegę idiotę! - zaśmiał się Adam, - No, do widzenia... Trzymaj się ciepło, bo to pomaga na głowę.<br>Nazajutrz działy się dziwaczne historie.<br>Pierwszy wykładał matematyk, wspaniała profesorska głowa, duch mocny, tylko ciało niecierpliwe, czemu się dziwić nie należy, albowiem żadnych wiadomości nie wbija się w zakute łby z większą trudnością niż wzniosłe wiadomości