ale, jak wiele wskazuje, dość majętni, ludzie odgrywają spektakle ostentacyjnego próżnowania. Hektolitry piwa, nierzadko tego najdroższego, irlandzkiego płyną przez całą noc. Mało kto liczy czas, zaś rozmowa siłą rzeczy odbywa się mocno podniesionym głosem, co bywa tyleż efektem spożytego alkoholu, ile koniecznością przekrzyczenia wyjątkowo głośnej muzyki. Można domniemywać, że mniej idzie tu zresztą o rozmowę, bo zdecydowanie bardziej o sam fakt bycia w miejscu, w którym nocą być wypada.<br><br>Pub staje się w takich razach, paradoksalnie, nie pubem już, lecz klubem, którego ekskluzywności bronią wysokie ceny trunków tudzież reguły zachowań środowiska stałych bywalców. O ile na początku krótkiej historii polskich pubów