o igłach zlanych ze sobą ww jednorodną, bardzo <br>&lt;page nr=142&gt;<br>regularną sieć. Znaczne naprężenia występujące w takim szkielecie, nie rozładowywane na elastycznych sponginowych wiązaniach, stworzyły nacisk selekcyjny w kierunku rozwoju bardziej doskonałych mechanicznie form połączeń. Być może taki właśnie sens miał jurajski wynalazek lychnisku, szczególnego ukształtowania węzła, w którym schodzą się osie igieł. Naprężenia są przenoszone z każdej z sześciu osi poprzez wzmacniające łukowate wsporniki. Nieliczne z tych gąbek dotrwały do dziś w stosunkowo głębszych obszarach mórz szelfowych.<br><br>&lt;tit&gt;Komplikacja szkieletu gąbek&lt;/&gt;<br><br>Nieznaną z dzisiejszych faun, a być może najprymitywniejszą, grupę kambryjskich gąbek stanowiły formy o wyłącznie jednoosiowych długich igłach (czy raczej krzemionkowych włóknach