bardzo długa i z tego punktu widzenia wolno przyznać pierwszeństwo po nożu łyżce, a nie widelcowi.<br>Mówiono o nim, że przybył ze Wschodu, kojarzono go więc z orientalną egzotyką. Z przyczyn niezbyt jasnych nie znalazł uznania w oczach kleru, głoszącego, że posługiwanie się nim jest grzechem. Stąd niedaleko już do ikonografii przedstawiającej diabła nadziewającego jakiegoś grzesznika na widły i smażącego go w ogniu piekielnym. Widły to ostatecznie także rodzaj narzędzia spokrewnionego z widelcem. W jedenastowiecznej kronice zachował się opis uczty, na której bizantyjska księżniczka posługiwała się widelcem, małym i dwuzębnym, oczywiście złotym, jak na bizantyjską księżniczkę przystało, co miało wywołać powszechne