na ostateczny rezultat. Wyraża ona różnicę między dwiema możliwymi filozofiami racjonalności zachowań. Filozofia bayesowska sprowadza racjonalność do spójności. Podmiot może przypisywać prawdopodobieństwa stanom świata w sposób zwariowany, mimo to pozostaje racjonalny tak długo, jak długo dokonując rachunków szans zachowuje się w sposób spójny.<br> Podejście nie-bayesowskie usiłuje na tyle, na ile to możliwe wyłączyć element subiektywizmu: jeśli problem decyzyjny .A, S, u. jest już dany, jego rozwiązanie wynika automatycznie z przyjętego kryterium i w zasadzie może zostać znalezione przez komputer. "Zwariowane" estymacje szans są tu niemożliwe. Jest to cena, którą trzeba zapłacić za obiektywność: autentyczna wiedza na temat względnych szans realizacji