Powstało pojęcie człowieka jednowymiarowego - nie mogącego znaleźć sensu dalszego działania. Zanegowano celowość postępu - rozumianego przede wszystkim jako dalszy wzrost gospodarczy. Załamała się wiara w automatyczne wyzwolenie społeczne, jakie miał przynieść rozwój nauki i techniki. Okazało się, że "wzrost panowania nad przyrodą prowadzi nie tyle do zniesienia panowania człowieka nad człowiekiem, ile do większego zniewolenia" Szuka się usilnie nowej syntezy - zunifikowanej koncepcji Boga, człowieka i przyrody. Skoro świat jest jeden, to twierdzenia nauki i religii powinny być w ostatecznym rezultacie zgodne i zbieżne.<br>Rozwój cywilizacyjny ludzkości od początku ery przemysłowej do końca lat osiemdziesiątych wskazuje, że jeśli nie nastąpią radykalne zmiany w