podkreśla tłumacz, wciąż jeszcze "przekonany, że komunizm [...] pozostaje jedyną nadzieją". Cóż więc właściwie zmieniło się w Müllerze pod wpływem jego amerykańskich doświadczeń? "Między innymi", śpieszy z wyjaśnieniem niezawodny tłumacz, "zmienił się jego pogląd na przyrodę". Aha. Rzeczywiście, po roku 1976 Müller wytyka bezustannie Ameryce dwie sprawy: złe traktowanie Indian (o ileż lepiej traktuje się Indian w NRD) i brak ochrony środowiska naturalnego (o ileż lepiej NRD chroni swoje środowisko naturalne). Ten ostatni problem pobudza go często do gwałtownego protestu przeciw "katastrofom, do których zmierza ludzkość". Jedyny ratunek - daje nam do zrozumienia Müller - może przyjść ze strony ustroju słusznie słynącego z racjonalizmu