piętnaście minut parkowania - wykrzyknęła. - Każdy grosz się liczy.<br>Byłem dumny z jej asertywności. Tego samego dnia wieczorem sama rozebrała odkurzacz i wybebeszyła worek na śmieci. Znalazła tam trzydzieści groszy, które następnego dnia dumnie dorzuciła do parkometru, gdy pojechaliśmy po wannę.<br>Ja natomiast mam jeszcze dwanaście minut.<br>Gdy idzie o moje iluminacje parkometrowe, nastąpiły one na nieco innym polu. Ostatecznie, że jest to pożeracz pieniędzy, przecież wiedziałem. Ale po tygodniu walk z parkometrami w różnych częściach miasta odkryłem niespodziewanie, że pojęcie upływającego czasu nabrało dla mnie nagle zupełnie innego znaczenia. Do czasów przedparkometrowych dzieliłem dzień na: do Faktów w TVN o godzinie