wieśniaczkę w stroju mazurskim. Opowiadano, że gdy dziecko płakało, mówiła ona:<br>- Cicho, Waciu, bo przyjdzie Moskal i cię zabierze!<br>Już w samym opowiadaniu podobnych anegdot były objawy pewnej sympatii dla rodziny księcia. W wigilię urodzin księżnej i z powodu "szczęśliwego rozwiązania" zupełnie samorzutnie (bo tym razem policyjnych nakazów nie było) iluminowano w Warszawie wiele domów prywatnych, co później napiętnowała tajna prasa. Obecność tej prasy i postawa, a także "&lt;q&gt;obawa zemsty ze strony partii ruchu&lt;/&gt;" - jak pisze Feliński - w decydującej mierze wpływały na izolację Belwederu od polskiej elity.<br>Tak więc stworzenie dworu wielkoksiążęcego - a zarówno księciu jak i Wielopolskiemu zależało, by był