zresztą w pracach wymienionych i innych ekonomistów, interpretacji i wniosków, uzasadniony jest pogląd, że proporcje między zatrudnieniem w działach gospodarki narodowej, pogrupowanych w ten czy zbliżony sposób, zmieniają się w toku wzrostu gospodarczego, stanowią obiektywny wskaźnik, który może być wielce przydatny w analizie, między innymi typu geograficznego.<br>Posłużmy się dla ilustracji danymi na przykładzie Polski z lat 1960-1975. W okresie tym wskaźnik wzrostu dochodu narodowego (liczonego w cenach stałych) wynosił 348,4 (przy 1960=100). Wskaźnik produkcji globalnej przemysłu wyniósł 366,1, wskaźnik produkcji globalnej rolnictwa 150,7. W tym czasie proporcje zatrudnienia w grupach działów gospodarki narodowej (czynni zawodowo