społecznych, z którymi czują się związani i z którymi się identyfikują. Stąd w społeczeństwie mobilnym i dynamicznym, w którym droga awansu jest drogą powszechną, ludzie mają znacznie częściej poczucie względnej deprywacji i niezaspokojenia swoich roszczeń niż w społeczeństwie zamkniętym, statycznym, w którym możliwość awansu społecznego i kariery życiowej jest zbyt iluzoryczna, iżby można ją było uznać za źródło osobistych rozczarowań. Poczucie deprywacji zależy bowiem ((...)). Tylko wtedy, gdy ludzie w nowej sytuacji oczekują daremnie poprawy położenia, porównywalnej z innymi, którym się powiodło, rodzi się rozczarowanie, frustracja - a w krańcowych przypadkach: agresja i autoagresja.<br><br> Wszelako nie tylko relatywne pogorszenie sytuacji materialnej, ale i