był świadkiem na ślubie Edmunda, który żenił się z bardzo urodziwą i utalentowaną dziewczyną. Skończyła dopiero co konserwatorium i wybierała się na dalsze studia pianistyczne do Paryża, ale nie wyjechała. Przyjacielowi udało się zawlec ją przed ołtarz. Urodziła mu dwóch synów. Radca trzymał do chrztu pierwszego z nich, zresztą swojego imiennika, o narodzinach drugiego dowiedział się z listu, który nadszedł do Paryża. Tadzik w dniu wybuchu wojny kończył szesnaście lat. Obaj synowie Edmunda zginęli w powstaniu, w pierwszych dniach sierpnia. Po wojnie, kiedy Edmund odsiadywał wyrok za AK, jego żona popełniła samobójstwo. Wrócił w połowie lat pięćdziesiątych do pustego mieszkania. Bez